Φυσικοί προτείνουν την ύπαρξη και την αλληλεπίδραση παράλληλων συμπάντων

Ομάδα επιστημόνων από τα πανεπιστήμια Davis της Καλιφόρνιας και Griffith του Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας, υποστηρίζει την ύπαρξη και την αλληλεπίδραση παραλλήλων συμπάντων. Που είναι κάθε άλλο παρά ανεξάρτητοι κοντινοί Κόσμοι, που επηρεάζει ο ένας τον άλλο με μια απαλή απωστική δύναμη. Τα μέλη της Ομάδας θεωρούν πώς μια τέτοια αλληλεπίδραση θα μπορούσε να εξηγήσει όλα όσα φαίνονται περίεργα στην κβαντική μηχανική.

Η Κβαντική Μηχανική εξηγεί πώς λειτουργεί το Σύμπαν στο οποίο υπάρχουμε σε μικροσκοπική κλίμακα και πιστεύεται ότι μπορεί να εφαρμοστεί στην όλη Ύλη. Αλλά είναι εμφανώς δύσκολη η σύλληψη περίεργων φαινομένων που παρουσιάζονται και εμφανίζουν να παραβιάζονται οι νόμοι αιτίας και αποτελέσματος. Με τα λόγια του διαπρεπή θεωρητικού Φυσικού Richard Feynman: «Σκέφτομαι ότι μπορώ ακίνδυνα να πω ότι κανένας δεν καταλαβαίνει την Κβαντική Μηχανική».

Ωστόσο η προσέγγιση με την ονομασία «Πολλοί Αλληλεπιδρώντες Κόσμοι», που αναπτύχθηκε από τον Καθηγητή Howard Wiseman και τον Dr Michael Hall του Πανεπιστημίου Griffith, και τον Dr Dirk-Andre Deckert του Πανεπιστημίου της California, παρέχει μια νέα και τολμηρή προοπτική στο αρκετά μπλεγμένο πεδίου της Κβαντικής Μηχανικής.

«Η ιδέα των παράλληλων συμπάντων στη κβαντική μηχανική εμφανίστηκε περίπου από το 1957» δήλωσε ο Καθηγητής Wiseman. «Στην γνωστή “Ερμηνεία των Πολλαπλών Κόσμων”, κάθε σύμπαν διακλαδίζεται σε μια δέσμη από νέα σύμπαντα κάθε φορά που γίνεται μια κβαντική μέτρηση. Τότε όλες οι δυνατότητες πραγματοποιούνται: σε ορισμένους Κόσμους ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους αστόχησε, σε άλλους η Αυστραλία αποικίστηκε από Πορτογάλους».

Θα συμπληρώσει ακόμη: «Αλλά ο προβληματισμός σχετίζεται με την πραγματικότητα αυτών των άλλων συμπάντων, καθώς δεν επηρεάζουν καθόλου το δικό μας σύμπαν. Σε αυτό το ζήτημα η δική μας προσέγγιση «Πολλοί Αλληλεπιδρώντες Κόσμοι» είναι τελείως διαφορετική, όπως υπονοεί και το όνομα».

Ο Καθηγητής Wiseman και οι συνεργάτες του προτείνουν ότι:

• Το σύμπαν του οποίου έχουμε την εμπειρία είναι μόνο ένα από ένα γιγάντιο αριθμό Κόσμων. Κάποιοι είναι περίπου παρόμοιοι του δικού μας, ενώ οι περισσότεροι είναι πολύ διαφορετικοί.
• Όλοι αυτοί οι Κόσμοι είναι ισοδύναμα πραγματικοί, υπάρχουν συνεχώς στο χρόνο και έχουν ακριβώς προσδιορισμένες ιδιότητες.
• Όλα τα κβαντικά φαινόμενα προκύπτουν από μια παγκόσμια δύναμη άπωσης μεταξύ των «κοντινών» (δηλαδή των όμοιων) κόσμων, η οποία τείνει να τους καταστήσει ανόμοιους.

Ο Dr Michael Hall, του Κέντρου Κβαντομηχανικής του Griffith, δήλωσε πως η προσέγγιση «Πολλοί Αλληλεπιδρώντες Κόσμοι» μπορεί ακόμη να δημιουργήσει την εξαιρετική δυνατότητα της δοκιμής για την ύπαρξη των άλλων Κόσμων. «Η ομορφιά της προσέγγισής μας είναι ότι εάν υπάρχει ένας Κόσμος η θεωρία μας επάγει τη Νευτώνεια Μηχανική, ενώ εάν υπάρχει ένας γιγάντιος αριθμός Κόσμων αναπαράγει την Κβαντική Μηχανική».

«Στο ενδιάμεσο προβλέπει κάτι νέο που δεν είναι ούτε η θεωρία του Νεύτωνα, ούτε η κβαντική θεωρία», θα πει, «πιστεύουμε επίσης ότι παρέχοντας μια νέα νοητική πρόταση των κβαντικών αποτελεσμάτων, θα είναι χρήσιμο στο σχεδιασμό πειραμάτων για τη δοκιμή και αξιοποίηση των κβαντικών φαινομένων» και θα συμπληρώσει: «Η ικανότητα να προσεγγίζει κάποιος την κβαντική εξέλιξη χρησιμοποιώντας ένα ορισμένο αριθμό κόσμων έχει σημαντικές επιπτώσεις στη μοριακή δυναμική, που είναι σημαντική για την κατανόηση των χημικών αντιδράσεων και τη δράση των φαρμάκων».

Δημοσίευση: Michael J. W. Hall, et al., “Quantum Phenomena Modeled by Interactions between Many Classical Worlds,” Phys. Rev. X 4, 041013, 23 October 2014; doi:10.1103/PhysRevX.4.041013

Αντίγραφο της μελέτης σε PDF: Quantum phenomena modeled by interactions between many classical worlds