- Συνέντευξη: Ο ερευνητής Διονύσης Αντύπας με απλά λόγια μας μαθαίνει το χαλαρόνιο και τη σχέση του με την σκοτεινή ύλη
- ΝΕLIOTA: Το ερευνητικό πρόγραμμα παρακολούθησης εκλάμψεων λόγω προσκρούσεων παραγήινων αστεροειδών και μετεωροειδών στη Σελήνη
- Podcast: Συζήτηση με τον καθηγητή Νικόλαο Στεργιούλα με αφορμή το σημαντικό εύρημα της εργασίας του για τα άστρα νετρονίων
- Podcast: Ο Διονύσης Σιμόπουλος απαντά σε ερωτήματα για το σύμπαν και την έρευνα που σχετίζεται με αυτό
- Άρθρο με αφορμή το Nobel Φυσικής του 2017: Οι βηματισμοί της Επιστήμης και η πορεία προς τον εντοπισμό των βαρυτικών κυμάτων
- Συνέντευξη: Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα με τα μάτια ενός νέου ερευνητή όπως ο κ. Μπάμπουλης (Μέρος 3)
- Συνέντευξη: Ο ερευνητής Νανοτεχνολογίας κ. Μπάμπουλης περιγράφει τη δομή των νέων 2D υλικών και τις εφαρμογές τους (Μέρος 2)
- Συνέντευξη: Συζητώντας με τον ερευνητή κ. Παντελή Μπάμπουλη για τα ενδιαφέροντα τεχνητά υλικά, γερμανένιο και πυριτένιο (Μέρος 1)
- podcast: Τι είναι τα Βαρυτικά Κύματα (Συνέντευξη με τον Ερωτόκριτο Κατσαβουνίδη, διευθυντή έρευνας στο ΜΙΤ)
- podcast: Αναζητώντας τα Βαρυτικά Κύματα (Συνέντευξη με τον Χρήστο Τσάγκα, Αναπληρωτή Καθηγητή του ΑΠΘ)
Πρωτοποριακό αερόστατο της NASA ερευνά για κοσμικές ακτίνες γάμμα στην Ανταρτική
Η NASA εκτόξευσε ένα ερευνητικό αερόστατο σε μια από τις πιο φιλόδοξες αποστολές της στην Ανταρκτική μέχρι σήμερα. Το γιγάντιο αερόστατο εκτοξεύτηκε από την αμερικανική βάση ΜακΜούρντο στις 28 Δεκεμβρίου με το μπαλόνι του γεμάτο με 532.000 κυβικά μέτρα αερίου ήλιου σε υψηλή πίεση και το “καλάθι” του φορτωμένο με 2,3 τόνους επιστημονικού εξοπλισμού και θα αιωρηθεί για τρεις και πλέον μήνες στη στρατόσφαιρα πάνω από την Ανταρκτική.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη δοκιμή που έχει γίνει στην τεχνολογία “υπερυψηλής πίεσης” η οποία θα επιτρέπει στα νέα ερευνητικά αερόστατα να παραμένουν στον αέρα για πολύ μακρύτερο διάστημα σε σύγκριση με τα συμβατικά. Τα παλαιότερα ερευνητικά αερόστατα της NASA, τα λεγόμενα αερόστατα μηδενικής πίεσης, παρέμεναν ιπτάμενα μέχρι 55 μέρες.
Τα παλαιότερα αερόστατα χρησιμοποιούν μια ανοιχτή βαλβίδα που εξισώνει την πίεση στο εσωτερικό του αερόστατου με την ατμοσφαιρική πίεση. Το μειονέκτημά τους είναι ότι κατέρχονται σε χαμηλότερα ύψη κατά τη διάρκεια της νύχτας, καθώς το κρύο προκαλεί συστολή του αέριου ήλιου και συρρίκνωση του αερόστατου.
Το διαρκές ανεβοκατέβασμα επηρεάζει τις μετρήσεις των επιστημονικών οργάνων, ένα πρόβλημα που εξαλείφεται με το αερόστατο υψηλής πίεσης. Κι αυτό γίνεται καθώς είναι πλήρως σφραγισμένο και φέρει κατακόρυφα σχοινιά, ή τένοντες, που διατηρούν σταθερό τον όγκο του αερόστατου ακόμα και όταν η θερμοκρασία μεταβάλλεται.
Το αερόστατο μεταφέρει μεταξύ άλλων το τηλεσκόπιο COSI (Compton Spectrometer and Imager), το οποίο σαρώνει τον ουρανό μέσα από το διαφανές αερόστατο και εντοπίζει ακτίνες γάμμα, δηλαδή φωτόνια υψηλής ενέργειας που παράγονται από μαύρες τρύπες, πάλσαρ και άλλα κοσμικά φαινόμενα.
Στο ύψος των 33,5 χιλιομέτρων, το COSI βρίσκεται πάνω από το μεγαλύτερο τμήμα της ατμόσφαιρας, η οποία εμποδίζει την ανίχνευση ακτίνων γάμμα από το έδαφος. Η NASA ελπίζει ότι το τηλεσκόπιο θα παραμείνει ιπτάμενο για τουλάχιστον 100 μέρες και θα παραμείνει στην περιοχή της Ανταρκτικής, χάρη στα αέρια ρεύματα που κυκλώνουν την ήπειρο.
Για κάθε ενδεχόμενο όμως έχει ενημερώσει τη Νέα Ζηλανδία και άλλες χώρες για το ενδεχόμενο το αερόστατο να παρασυρθεί στον εναέριο χώρο τους. Η NASA θα πρέπει επίσης να φροντίσει να προσγειώσει το αερόστατο στην ξηρά, αλλιώς το τηλεσκόπιο θα χαθεί για πάντα στον ωκεανό.
Πηγή: econews