Μελέτη υποστηρίζει ότι ο Άρης πιθανώς να έχει αρκετό οξυγόνο για να υποστηριχθεί ζωή

Σε ορισμένες τοποθεσίες, το ποσό του διαθέσιμου οξυγόνου θα μπορούσε ακόμη να κρατήσει ζωντανό ένα πρωτόγονο, πολυκυτταρικό ζώο, όπως ένας σπόγγος. Αυτό αναφέρεται στο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Geosciences και παρουσιάζει τα ευρήματα της μελέτης που υπογράφουν ο θεωρητικός φυσικός Vlada Stamenkovic και άλλοι, σύμφωνα με την οποία άλμες, μόλις κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη Άρη θα μπορούσαν να κρατήσουν αρκετό οξυγόνο, ικανό να υποστηρίξει μικροβιακή ζωή όπως αυτή που αναδύθηκε στη Γη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

Αυτό είναι σημαντικό, επειδή μέχρι τώρα η υπόθεση που διατυπώνεται είναι ότι τα ίχνη του οξυγόνου στον Άρη ήταν ανεπαρκή για να υποστηρίξουν ακόμη και μικροβιακή ζωή. Όπως αναφέρει ο Stamenkovic, «ποτέ δεν θεωρούσαμε ότι το οξυγόνο θα μπορούσε να παίξει ρόλο για τη ζωή στον Άρη, λόγω της σπανιότητάς του στην ατμόσφαιρα, περίπου 0,14%». Συγκριτικά, τα αέρια που είναι χρήσιμα για τη ζωή αποτελούν το 21% του αέρα που αναπνέουμε. Στη Γη, οι μορφές αεροβικής ζωής εξελίχθηκαν μαζί με τη φωτοσύνθεση, κατά την οποία από το CO2 παράγεται O2. Το αέριο που έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάδυση της περίπλοκης ζωής, σημαντικά μετά το αποκαλούμενο Γεγονός της Μεγάλης Οξείδωσης, κάπου πριν από 2,35 δισεκατομμύρια χρόνια.

Όμως ο πλανήτης μας φιλοξενεί επίσης και μικρόβια – στα βάρη των ωκεανών, σε θερμές πηγές – που υφίστανται σε περιβάλλοντα που στερούνται οξυγόνου. Είναι αυτός ο λόγος που όταν αναφέρονταν οι επιστήμονες για ζωή στον Άρη, μελετούσαν τη δυνατότητα για αναεροβική ζωή.

Η νέα μελέτη ξεκίνησε με την ανακάλυψη οξειδίων του μαγγανίου, στον Άρη, από το ρόβερ της NASA, Curiosity, χημικών ενώσεων που μπορούν να παραχθούν μόνο με πολύ οξυγόνο. Το Curiosity, μαζί με τις διαστημοσυσκευές που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Άρη, επιβεβαίωσε επίσης την παρουσία αποθεμάτων αλατόνερου, με αξιοσημείωτες διακυμάνσεις στα στοιχεία που περιέχουν. Ένα υψηλού σε αλάτι περιεχόμενο επιτρέπει στο νερό να παραμένει υγρό – μια απαραίτητη συνθήκη για να είναι το οξυγόνο διαλυμένο σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, καθιστώντας τις άλμες ένα πολύ καλό μέρος για τα μικρόβια. Ανάλογα με την περιοχή, την εποχή και την ώρα της μέρας, οι θερμοκρασίες στον Κόκκινο Πλανήτη κυμαίνονται μεταξύ των -195 και 20 βαθμών Κελσίου.

Οι ερευνητές επινόησαν δυο μοντέλα: ένα για να περιγράψουν πώς διαλύεται το οξυγόνο στο αλμυρό νερό σε θερμοκρασίες κάτω από αυτή που παγώνει και ένα για να εκτιμήσουν τις αλλαγές του κλίματος στον Άρη κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 εκατομμυρίων ετών και κατά τη διάρκεια των επόμενων 10 εκατομμυρίων ετών. Λαμβανομένων υπόψη των αποτελεσμάτων και των δυο μοντέλων μαζί, οι υπολογισμοί έδειξαν ποιες περιοχές στον Κόκκινο Πλανήτη είναι πιο πιθανό να παράγουν οξυγόνο που βασίζεται σε άλμη, δεδομένα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον προσδιορισμό τα μέρη των προσεχών ερευνών.

Πηγή: Με βάση στοιχεία από την ιστοσελίδα Phys.org

Περισσότερα στη δημοσίευση: O2 solubility in Martian near-surface environments and implications for aerobic life. Nature Geoscience.