- Συνέντευξη: Ο ερευνητής Διονύσης Αντύπας με απλά λόγια μας μαθαίνει το χαλαρόνιο και τη σχέση του με την σκοτεινή ύλη
- ΝΕLIOTA: Το ερευνητικό πρόγραμμα παρακολούθησης εκλάμψεων λόγω προσκρούσεων παραγήινων αστεροειδών και μετεωροειδών στη Σελήνη
- Podcast: Συζήτηση με τον καθηγητή Νικόλαο Στεργιούλα με αφορμή το σημαντικό εύρημα της εργασίας του για τα άστρα νετρονίων
- Podcast: Ο Διονύσης Σιμόπουλος απαντά σε ερωτήματα για το σύμπαν και την έρευνα που σχετίζεται με αυτό
- Άρθρο με αφορμή το Nobel Φυσικής του 2017: Οι βηματισμοί της Επιστήμης και η πορεία προς τον εντοπισμό των βαρυτικών κυμάτων
- Συνέντευξη: Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα με τα μάτια ενός νέου ερευνητή όπως ο κ. Μπάμπουλης (Μέρος 3)
- Συνέντευξη: Ο ερευνητής Νανοτεχνολογίας κ. Μπάμπουλης περιγράφει τη δομή των νέων 2D υλικών και τις εφαρμογές τους (Μέρος 2)
- Συνέντευξη: Συζητώντας με τον ερευνητή κ. Παντελή Μπάμπουλη για τα ενδιαφέροντα τεχνητά υλικά, γερμανένιο και πυριτένιο (Μέρος 1)
- podcast: Τι είναι τα Βαρυτικά Κύματα (Συνέντευξη με τον Ερωτόκριτο Κατσαβουνίδη, διευθυντή έρευνας στο ΜΙΤ)
- podcast: Αναζητώντας τα Βαρυτικά Κύματα (Συνέντευξη με τον Χρήστο Τσάγκα, Αναπληρωτή Καθηγητή του ΑΠΘ)
Θύμηση με λίγα βιογραφικά στοιχεία για τον Γάλλο Φυσικό Frederic Joliot-Curie
Γεννήθηκε στο Παρίσι 19 Μαρτίου του 1900. Αποφοίτησε από την École Supérieure de Physique et de Chimie Industrielles de la Ville de Paris και το 1925 έγινε βοηθός της Marie Curie, στο Ινστιτούτο Ραδίου στο Παρίσι.
Εκεί ερωτεύθηκε την κόρη της Curie, Irène, η οποία εργαζόταν επίσης ως βοηθός της Marie Curie. Παντρεύτηκαν και μετά το γάμο τους και οι δυο άλλαξαν το επώνυμό τους σε Joliot-Curie, αν και η κόρη τους Hélène Langevin-Joliot, είχε πει πως παρόλο που πολλοί ονόμαζαν τους γονείς της ως Joliot-Curie, αλλά οι ίδιοι υπέγραφαν τα papers που δημοσίευαν ως Irène Curie και Frédéric Joliot.
Εργάστηκαν στην έρευνα μαζί και μοιράστηκαν το βραβείο Nobel Χημείας το 1935, «σε αναγνώριση για τη σύνθεση νέων ραδιενεργών στοιχείων». Για παράδειγμα, ανακάλυψαν ότι άτομα Αλουμινίου που εκτίθενται σε ακτίνες Άλφα μετασχηματίζονται σε άτομα ραδιενεργού Φωσφόρου.
Από το 1939 ερεύνησε τη σχάση ατόμων Ουρανίου. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο εργάστηκε ως επιβλέπων για την πρώτη ατομική στήλη στη Γαλλία. Διαδέχθηκε τη σύζυγό του ως επικεφαλής του Ινστιτούτου Ραδίου μετά το θάνατό της το 1956.
Άφησε την τελευταία του πνοή στο Παρίσι, στις 14 Αυγούστου του 1958, σε ηλικία 58 ετών.