Ματιές των επιστημόνων στην καρδιά ενός υπερκαινοφανούς αστέρα

Το φως του έφτασε στη Γη στις 23 Φεβρουαρίου του 1987 από το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου και ήταν ο πρώτος υπερκαινοφανής που ανακαλύφθηκε εκείνη τη χρονιά. Έτσι οι επιστήμονες του έδωσαν το όνομα 1987Α. Πρόκειται για έναν από τους πιο ενδιαφέροντες υπερκαινοφανείς αστέρες που αποτελεί μόνιμο στόχο έρευνας των επιστημόνων.

Ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας επίγεια ραδιοτηλεσκόπια κατάφερε να διεισδύσει βαθιά στο εσωτερικό του συγκεκριμένου υπερκαινοφανούς και να κάνει πολύ ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τις συστοιχίες τηλεσκοπίων ATCA και ALMA και εντόπισαν τα ίχνη της παρουσίας ενός αστέρα νετρονίου στην καρδιά του υπερκαινοφανούς. Η παρουσία ενός αστέρα νετρονίου (ή πάλσαρ) σε έναν υπερκαινοφανή αστέρα έχει διατυπωθεί εδώ και καιρό από τους ειδικούς αλλά μέχρι σήμερα δεν είχαν υπάρξει αποδείξεις ή έστω κάποιες ενδείξεις που να την επιβεβαιώνουν. Οι ερευνητές εντόπισαν κάτι που είτε είναι ένα νεφέλωμα που έχει σχηματιστεί στο εσωτερικό του 1987Α από την δραστηριότητα ενός πάλσαρ είτε είναι το ίδιο το πάλσαρ.

Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal».

Προηγούμενες παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι στο εσωτερικό του 1987Α βρίσκονται τεράστιες ποσότητες κοσμικής σκόνης. Οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι η έκρηξη σουπερνόβα παράγει κοσμική σκόνη. Ομως δεν ήταν βέβαιοι αν παράγονται πολύ μεγάλες ποσότητες, ικανές, για παράδειγμα, να γεμίσουν με κοσμική σκόνη το Σύμπαν, όταν αυτό ήταν σε βρεφική ηλικία, και να ξεκινήσει ο σχηματισμός γαλαξιών.

Μελετώντας δεδομένα από τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Chandra και τα ραδιοτηλεσκόπια του αστεροσκοπείου ALMA στη Χιλή ερευνητές από τις ΗΠΑ διαπίστωσαν ότι ο 1987Α αποτέλεσε ένα πραγματικό εργοστάσιο παραγωγής κοσμικής σκόνης, μεγάλο μέρος της οποίας εξακολουθεί να βρίσκεται εγκλωβισμένο στο εσωτερικό του. Η ανακάλυψη έρχεται να στηρίξει τη θεωρία για τον κρίσιμο ρόλο των υπερκαινοφανών αστέρων στη λειτουργία και την εξέλιξη του Σύμπαντος.

Πηγή: tovima