Το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος New Horizons της NASA “ξύπνησε” στον Πλούτωνα

Μετά από εννέα χρόνια και 4,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) της NASA έφτασε στον πιο απομακρυσμένο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, τον Πλούτωνα. Ο Πλούτωνας, ένας παγωμένος κόσμος λόγω της πολύ μεγάλης απόστασης που τον χωρίζει από τον Ήλιο φαίνεται θολός ακόμα από τα πανίσχυρα κάτοπτρα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.

Το απόγευμα του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου, οι διαχειριστές της αποστολής, στο διάσημο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, έλαβαν το μήνυμα ότι το σκάφος ξύπνησε από τον “λήθαργό” του, όπως άλλωστε ήταν προγραμματισμένο. Το σήμα του ξυπνήματος του New Horizons ταξίδεψε με την ταχύτητα του φωτός για να φτάσει στη Γη μετά από τέσσερεις ώρες και 26 λεπτά. Το New Horizons ξύπνησε 4,66 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακρυά από τη Γη και 162 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Πλούτωνα.

Η αποστολή New Horizons,προϋπολογισμού 650 εκατομμυρίων δολαρίων εκτοξεύθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2006 από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα. Η μη επανδρωμένη πυρηνοκίνητη κάψουλα βάρους 478 κιλών στάλθηκε σε μια αποστολή διάρκειας 9,5 ετών. Θα περάσει σε απόσταση 13.000 χιλιομέτρων από τον Πλούτωνα χωρίς να επιβραδύνει λόγω της υψηλής της ταχύτητας και στη συνέχεια θα μελετήσει διαστημικά αντικείμενα στη Ζώνη του Κάιπερ.

Κατά τη διάρκεια της πορείας του διήλθε 18 φάσεις “αδρανοποίησης” διάρκειας 36 ως 202 ημερών η καθεμιά, ώστε να εξοικονομήσει πόρους, να περιορίσει τις φθορές στα εξαρτήματα. Παρότι αδρανοποιημένο, το New Horizons έστελνε σήματα σχετικά με την κατάσταση της υγείας του μια φορά κάθε εβδομάδα.

Λόγω της μεγάλης απόστασης από τον Ήλιο (ο Πλούτωνας χρειάζεται 247,7 χρόνια για να ολοκληρώσει μια περιφορά) το σκάφος δεν χρησιμοποιεί ηλιακούς συλλέκτες. Αντλεί ενέργεια από μια θερμοηλεκτρική γεννήτρια ισοτόπων, η οποία παράγει θερμότητα από τη διάσπαση ραδιενεργών υλικών και προσφέρει κάτι λιγότερο από 200 watt ηλεκτρικής ισχύος.ζωνη

Ο Πλούτωνας, μικρότερος από τη Σελήνη, θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα ο ένατος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Έχασε τον τίτλο το 2006 και εξέπεσε στη νέα κατηγορία των πλανητών νάνων. Στην απόφαση οδήγησε εν πολλοίς η ανακάλυψη ενός ακόμα μεγαλύτερου σώματος στην ίδια γειτονιά του Ηλιακού Συστήματος, τον πλανήτη νάνο Έριδα.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι η λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, ένας δακτύλιος που ξεκινά στην τροχιά του Πλούτωνα και εκτείνεται πολύ πιο έξω, φιλοξενεί πολλά ακόμα τέτοια σώματα, αποτελούμενα κυρίως από πάγους και βράχια. Η Ζώνη του Κάιπερ (Kuiper) είναι μεγάλο σύνολο μικρών σωμάτων στην περιοχή του εξωτερικού Ηλιακού Συστήματος. Είναι ένας δίσκος στο επίπεδο της κίνησης των πλανητών και σε απόσταση από 30 μέχρι 50 περίπου αστρονομικές μονάδες από τον Ήλιο.

Αποτελείται από δύο ειδών αντικείμενα: μικρά σώματα, παρόμοια με τον νάνο πλανήτη Πλούτωνα, σε αργή τροχιά γύρω από τον Ήλιο, και πυρήνες κομητών. Θεωρείται και ως μία δεύτερη ζώνη αστεροειδών, πέρα από την «κύρια ζώνη των αστεροειδών». Αυτοί οι αστεροειδείς και κομητικοί πυρήνες, τα Αντικείμενα Διασκορπισμένου Δίσκου και το Νέφος του Όορτ είναι γνωστοί ως Μεταποσειδώνεια αντικείμενα (TransNeptunian Objects, TNOs).

Το New Horizons θα εξερευνήσει για πρώτη φορά αυτή τη ζώνη στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος. Θα προσφέρει αρχικά τις πρώτες καθαρές εικόνες του πλανήτη-νάνου και των πέντε φεγγαριών του, όλα τους με ονόματα που συνδέονται με τον Κάτω Κόσμο: Χάροντας, Νύκτα, Ύδρα, Κέρβερος και Στυξ.

Αφού προσπεράσει τον Πλούτωνα, το New Horizons σχεδιάζεται να επισκεφθεί ένα ακόμα σώμα στη Ζώνη του Κάιπερ. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αναζητά κάποιον κατάλληλο υποψήφιο, μέχρι στιγμής όμως ο επόμενος προορισμός του σκάφους δεν έχει καθοριστεί.

Λίγοι μήνες απομένουν για να βρεθεί ο προορισμός αυτός μέχρι τις 14 Ιουλίου 2015, όταν το New Horizons φτάσει στην ελάχιστη απόστασή του από τον Πλούτωνα. Οι παρατηρήσεις θα έχουν ξεκινήσει νωρίτερα, στις 15 Ιανουαρίου 2015.

Πηγή: econews