“Αδέσποτα” άστρα-φαντάσματα 4 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη

Ένα εντυπωσιακό φαινόμενο διάλυσης στο εσωτερικό ενός γιγάντιου σμήνους 500 γαλαξιών και της ξέφρενης “απόδρασης” 200 δισεκατομμυρίων άστρων στο διάστημα -λόγω της εξουδετέρωσης των βαρυτικών δυνάμεων που τα συγκρατούσαν- κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

Το «Σμήνος της Πανδώρας», γνωστό και ως Abell 2744, συνίσταται από 500 περίπου γαλαξίες, σε απόσταση 4 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Το γιγάντιο γαλαξιακό σμήνος εκτιμάται ότι έχει μάζα 1.000 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του δικού μας Γαλαξία ή 400 τρισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου.

Χάρη στην εξαιρετική ευαισθησία του στο υπέρυθρο φως, το Hubble κατάφερε να καταγράψει τη λάμψη των άστρων που έμειναν άστεγα όταν μερικοί γαλαξίες του σμήνους διαλύθηκαν.

Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι έξι μητρικοί γαλαξίες, στο μέγεθος του δικού μας Milky Way, διαλύθηκαν όταν πλησίασαν στο κέντρο του σμήνους και βρέθηκαν υπό την επήρεια αντίρροπων βαρυτικών δυνάμεων που ασκούσαν άλλοι γαλαξίες. Τα άστρα των διαλυμένων πια γαλαξιών κυκλοφορούν ελεύθερα στο Διάστημα, και οι παρατηρήσεις του Hubble δείχνουν ότι η λάμψη τους πρέπει να αντιστοιχεί γύρω στο 10% της συνολικής φωτεινότητας του γαλαξιακού σμήνους. H NASA κάνει λόγο για “άστρα-φαντάσματα” και χρονολογεί το φως τους στα 6 δισ. έτη. Στην παραπάνω εικόνα η λάμψη αυτή έχει χρωματιστεί γαλάζια για να ξεχωρίζει.

Το Hubble μελέτησε το Σμήνος της Πανδώρας στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος Frontiers Field, το οποίο χρησιμοποιεί τα γαλαξιακά σμήνη ως «βαρυτικούς φακούς» για τη μελέτη πιο μακρινών αντικειμένων. Τα σμήνη έχουν τόσο μεγάλη μάζα ώστε η βαρύτητα τους παραμορφώνει το φως των άστρων και των γαλαξιών που διέρχεται από την περιοχή τους. Λειτουργούν με αυτό τον τρόπο ως “μεγεθυντικοί φακοί” που μας επιτρέπουν να κοιτάξουμε βαθύτερα στο Σύμπαν.

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση The Astrophysical Journal.

Πηγή: econews