- Συνέντευξη: Ο ερευνητής Διονύσης Αντύπας με απλά λόγια μας μαθαίνει το χαλαρόνιο και τη σχέση του με την σκοτεινή ύλη
- ΝΕLIOTA: Το ερευνητικό πρόγραμμα παρακολούθησης εκλάμψεων λόγω προσκρούσεων παραγήινων αστεροειδών και μετεωροειδών στη Σελήνη
- Podcast: Συζήτηση με τον καθηγητή Νικόλαο Στεργιούλα με αφορμή το σημαντικό εύρημα της εργασίας του για τα άστρα νετρονίων
- Podcast: Ο Διονύσης Σιμόπουλος απαντά σε ερωτήματα για το σύμπαν και την έρευνα που σχετίζεται με αυτό
- Άρθρο με αφορμή το Nobel Φυσικής του 2017: Οι βηματισμοί της Επιστήμης και η πορεία προς τον εντοπισμό των βαρυτικών κυμάτων
- Συνέντευξη: Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα με τα μάτια ενός νέου ερευνητή όπως ο κ. Μπάμπουλης (Μέρος 3)
- Συνέντευξη: Ο ερευνητής Νανοτεχνολογίας κ. Μπάμπουλης περιγράφει τη δομή των νέων 2D υλικών και τις εφαρμογές τους (Μέρος 2)
- Συνέντευξη: Συζητώντας με τον ερευνητή κ. Παντελή Μπάμπουλη για τα ενδιαφέροντα τεχνητά υλικά, γερμανένιο και πυριτένιο (Μέρος 1)
- podcast: Τι είναι τα Βαρυτικά Κύματα (Συνέντευξη με τον Ερωτόκριτο Κατσαβουνίδη, διευθυντή έρευνας στο ΜΙΤ)
- podcast: Αναζητώντας τα Βαρυτικά Κύματα (Συνέντευξη με τον Χρήστο Τσάγκα, Αναπληρωτή Καθηγητή του ΑΠΘ)
Νέος κοσμικός χάρτης μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση ενός παλιού κοσμικού παζλ
Οι επιστήμονες μπορεί να είναι ένα βήμα πιο κοντά στην επίλυση ενός κοσμικού παζλ που ταλαιπωρούσε τους αστρονόμους για σχεδόν έναν αιώνα.
Όλα ξεκίνησαν το 1922 όταν η Αμερικανή αστρονόμος Mary Lea Heger παρατήρησε ότι ορισμένα μήκη κύματα απουσίαζαν σταθερά από το φως που εκπέμπεται από τα δυαδικά αστρικά συστήματα στους αστερισμούς του Ωρίωνα και του Σκορπιού. Από τότε, άλλοι επιστήμονες έχουν εντοπίσει πολλά από αυτά «διάχυτες διαστρικές ζώνες».
Μεταγενέστερες έρευνες έδειξαν ότι κάτι στο διαστρικό διάστημα απορροφούσε τα ελλείποντα μήκη κύματος πριν φτάσουν στη Γη. Αποδεικτικά στοιχεία έδειξαν διάφορα πολύπλοκα μόρια διάσπαρτα σε όλο το Γαλαξία μας, αν και οι αστρονόμοι δεν έχουν καταφέρει να προσδιορίσουν τι ακριβώς είναι.
Τώρα δυο ομάδες επιστημόνων από το πανεπιστήμιο του John Hopkins στη Βαλτιμόρη δημιούργησαν ένα χάρτη που δείχνει που ακριβώς στον γαλαξία μας βρίσκονται τα μυστηριώδη αυτά μόρια. Οι ερευνητές ελπίζουν πως με το νέο αυτό χάρτη – δημιουργήθηκε με τη βοήθεια των νέων τεχνικών επεξεργασίας δεδομένων – θα έχουν επιτέλους τη δυνατότητα να αναλύσουν τη σύνθεση και τις ιδιότητες των μορίων αυτών.
«Για πρώτη φορά μπορούμε να δούμε πως αυτά τα μυστηριώδη μόρια κινούνται γύρω από το γαλαξία», δήλωσε η Δρ Gail Zasowski, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο του John Hopkins και ένας από τους αστρονόμους πίσω από τη νέα έρευνα. «Αυτό είναι εξαιρετικά χρήσιμο και αποκαλύπτει νέες συνδέσεις μεταξύ αυτών των μορίων και του Γαλαξία μας».
Για να πραγματοποιηθεί η συγκεκριμένη έρευνα, μια ομάδα με επικεφαλής την Zasowski ανέλυσε δεδομένα υπερύθρων από περισσότερα από 60.000 αστέρια στα πιο πυκνά μέρη του Γαλαξία μας. Μια άλλη ομάδα, με επικεφαλής τον μεταπτυχιακό φοιτητή Ting-Wen Lan, παρατήρησε το ορατό φως από περισσότερα από μισό εκατομμύριο αστέρια, γαλαξίες και κβάζαρ (εξαιρετικά λαμπρός και μακρινός ενεργός γαλαξιακός πυρήνας, που εμφανίζεται στο ορατό φως ως αστέρας).
«Η εποχή των Big Data (σύνολα δεδομένων που είναι πολύ μεγάλα, πολύ πολύπλοκα, για να αντιμετωπιστούν με παραδοσιακές μεθόδους και λύσεις) στην αστρονομία μας επιτρέπει να δούμε το σύμπαν με νέους τρόπους», δήλωσε ο Δρ Brice Menard, καθηγητής φυσικής στο πανεπιστήμιο και μέλος των δυο ομάδων. «Υπάρχουν τόσα πολλά για να εξερευνήσουμε με αυτά τα μεγάλα σύνολα δεδομένων. Αυτή είναι μόνο η αρχή».
Ο χάρτης (τον οποίο μπορεί κάποιος να δει σε διαδραστική μορφή) παρουσιάστηκε κατά την 225η συνεδρίαση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας
Πηγή: Johns Hopkins University