- Συνέντευξη: Ο ερευνητής Διονύσης Αντύπας με απλά λόγια μας μαθαίνει το χαλαρόνιο και τη σχέση του με την σκοτεινή ύλη
- ΝΕLIOTA: Το ερευνητικό πρόγραμμα παρακολούθησης εκλάμψεων λόγω προσκρούσεων παραγήινων αστεροειδών και μετεωροειδών στη Σελήνη
- Podcast: Συζήτηση με τον καθηγητή Νικόλαο Στεργιούλα με αφορμή το σημαντικό εύρημα της εργασίας του για τα άστρα νετρονίων
- Podcast: Ο Διονύσης Σιμόπουλος απαντά σε ερωτήματα για το σύμπαν και την έρευνα που σχετίζεται με αυτό
- Άρθρο με αφορμή το Nobel Φυσικής του 2017: Οι βηματισμοί της Επιστήμης και η πορεία προς τον εντοπισμό των βαρυτικών κυμάτων
- Συνέντευξη: Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα με τα μάτια ενός νέου ερευνητή όπως ο κ. Μπάμπουλης (Μέρος 3)
- Συνέντευξη: Ο ερευνητής Νανοτεχνολογίας κ. Μπάμπουλης περιγράφει τη δομή των νέων 2D υλικών και τις εφαρμογές τους (Μέρος 2)
- Συνέντευξη: Συζητώντας με τον ερευνητή κ. Παντελή Μπάμπουλη για τα ενδιαφέροντα τεχνητά υλικά, γερμανένιο και πυριτένιο (Μέρος 1)
- podcast: Τι είναι τα Βαρυτικά Κύματα (Συνέντευξη με τον Ερωτόκριτο Κατσαβουνίδη, διευθυντή έρευνας στο ΜΙΤ)
- podcast: Αναζητώντας τα Βαρυτικά Κύματα (Συνέντευξη με τον Χρήστο Τσάγκα, Αναπληρωτή Καθηγητή του ΑΠΘ)
Κβαντική Ηλεκτροδυναμική: Φυσικοί μέτρησαν κάτι νέο στη ραδιενεργό διάσπαση νετρονίων – αποκάλυψη μιας νέας φυσικής;
Ένα νετρόνιο σε ελεύθερο χώρο ζει για περίπου 15 λεπτά πριν διασπαστεί σε ένα πρωτόνιο, ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρίνο. Σύμφωνα με την Κβαντική Ηλεκτροδυναμική (QED), η διάσπαση παράγει επίσης φωτόνια, περισσότερα από τα οποία προέρχονται από την επιβράδυνση του ηλεκτρονίου που εκπέμπεται. Τώρα το φάσμα αυτών των φωτονίων, μετρήθηκε με τη μεγαλύτερη μέχρι στιγμής ακρίβεια, σε πείραμα που έγινε στο Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) στο Maryland. Η μέτρηση πλησιάζει στο επίπεδο ακρίβειας που χρειάζεται για να αναζητηθούν αποκλίσεις από τις προβλέψεις του QED, οι οποίες θα σηματοδοτούσαν ένα ρήγμα για το Καθιερωμένο Πρότυπο της Φυσικής.
Στο πείραμα, γνωστό ως RDK II, μια στενή δέσμη νετρονίων οδηγείται μέσω ενός μαγνητικού πηνίου. Όταν ένα νετρόνιο διασπαστεί, το πεδίο του πηνίου οδηγεί το ηλεκτρόνιο και το πρωτόνιο που εκπέμπονται μακριά από τη δέσμη, σε ένα ευαίσθητο σε φορτίο ανιχνευτή, όπου μετριούνται τα σωματίδια. Όμως, ένα φωτόνιο μετριέται μόνο αν ανιχνεύεται σε σύμπτωση με το σήμα και από τα δυο, το πρωτόνιο και το ηλεκτρόνιο.
Το 2006, η ομάδα του NIST χρησιμοποίησε αυτή τη διάταξη για να μετρήσει την αναλογία διακλάδωσης φωτονίου [egno: είναι η αναλογία των σωματιδίων τα οποία διασπώνται με ένα ξεχωριστό τρόπο διάσπασης, σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των σωματιδίων τα οποία διασπώνται] με μια αβεβαιότητα περίπου 10% πάνω από μια ενεργειακά ορισμένη περιοχή. Το νέο πείραμα μειώνει αυτή την αβεβαιότητα σε λιγότερο από 5% μετρώντας περισσότερα νετρόνια, συλλέγοντας περισσότερα φωτόνια και χρησιμοποιώντας νέες τεχνικές που να χαρακτηρίζουν τους ανιχνευτές. Με βάση 22 εκατομμύρια γεγονότα ηλεκτρονίου-πρωτονίου, οι ερευνητές αναφέρουν ένα μέσο κλάσμα διακλάδωσης 3,35X10^-3 για παραγωγή φωτονίων με ενέργειες μεταξύ 14,1 και 782 keV. Τώρα οι ερευνητές εργάζονται για να μειώσουν την αβεβαιότητα στο 1%, επίπεδο που απαιτείται για τον έλεγχο προβλέψεων που πάνε πέρα από το την QED.
Πηγή: American Physical Society (APS Physics), επίσης National Institute of Standards and Technology (NIST)
Περισσότερα στη δημοσίευση: Precision Measurement of the Radiative β Decay of the Free Neutron. Phys. Rev. Lett. 116.