Ελαττώματα εκ γενετής σχετίζονται με την ηλικία του πατέρα και τον τρόπος ζωής του σύμφωνα με ευρήματα επισκόπησης

Ένα αυξανόμενο σύνολο ερευνών αποκαλύπτει συσχετισμό μεταξύ εκ γενετής ελαττωμάτων και την ηλικία του πατέρα, τη χρήση αλκοόλ και περιβαλλοντικούς παράγοντες, σύμφωνα με ερευνητές στο Georgetown University Medical Center. Τα ελαττώματα αυτά, υποστηρίζουν, προκύπτουν από επιγενετικές αλλοιώσεις που μπορεί δυνητικά να επηρεάσουν πολλές γενιές.

Στη μελέτη τους, οι επιστήμονες, υποστηρίζουν ότι και οι δυο γονείς συνεισφέρουν στην κατάσταση υγείας των απογόνων τους, μια κοινή άποψη, την οποία η επιστήμη τώρα αρχίζει να αποδεικνύει, λέει η κύρια ερευνήτρια της μελέτης, Joanna Kitlinska, αναπληρώτρια καθηγήτρια Βιοχημείας, Μοριακής και Κυτταρικής Βιολογίας. «Γνωρίζουμε [λέει] ότι το θρεπτικό, το ορμονικό και το ψυχολογικό περιβάλλον, που παρέχεται μέσω της μητέρας, μόνιμα τροποποιεί τη δομή οργάνων, την κυτταρική απόκριση και την γονιδιακή έκφραση των απογόνων της».

Σύμφωνα με την κ. Kitlinska, η νέα μελέτη – που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Stem Cells – δείχνει ότι το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τους πατέρες: Ο τρόπος ζωής τους και το πόσο ηλικιωμένοι είναι όταν γίνονται γονείς, μπορεί να αποτυπωθεί στα μόρια που ελέγχουν τη γονιδιακή λειτουργία. Μάλιστα, υποστηρίζει, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι ο πατέρας μπορεί να επηρεάσει, όχι μόνο τον άμεσο απόγονο, αλλά το ίδιο και τις μελλοντικές γενιές.

Ως παράδειγμα, η επιστήμων αναφέρει την περίπτωση που ένα νεογέννητο μπορεί να διαγνωστεί με Φάσμα Διαταραχών που Συνδέονται με τον Εμβρυϊκό Αλκοολισμό (fetal alcohol spectrum disorder ή FASD), παρόλο που η μητέρα δεν κατανάλωσε ποτέ αλκοόλ. «Πάνω από το 75% των παιδιών με FASD έχουν βιολογικούς πατέρες που είναι αλκοολικοί, πράγμα που υποδηλώνει ότι η κατανάλωση αλκοόλ από τον πατέρα πριν από τη σύλληψη, επηρεάζει αρνητικά τους απογόνους τους», συμπληρώνει.

Η έκθεση αποτελεί μια επισκόπηση των στοιχείων, ανθρώπων και ζώων, που δημοσιεύθηκαν μέχρι σήμερα για την σύνδεση μεταξύ των πατέρων και του κληρονομικού επιγενετικού προγραμματισμού. [egno: Επιγενετική – Νευροεπιγενετική: Η επιγενετική διαχειρίζεται με κατάλληλους μηχανισμούς τις γονιδιακές εκφράσεις χωρίς μεταβολή της αλληλουχίας του DNA και συνδέεται με τις προοπτικές εξέλιξης στη Διάγνωση και Θεραπευτική.]

Μεταξύ των μελετών που επισκοπήθηκαν βρίσκονται αυτές που έχουν βρει συσχετισμούς μεταξύ της ηλικίας του πατέρα ψυχικών ασθενειών και εκ γενετής ελαττωμάτων, της περιορισμένης διατροφής του πατέρα και κινδύνου καρδιοπαθειών των παιδιών τους, της παχυσαρκίας του πατέρα και διαφόρων παθήσεων, του ψυχολογικού στρες στον πατέρα και τα συμπεριφορικά χαρακτηριστικά των απογόνων του και τη χρήση αλκοόλ από τον πατέρα και του βάρους του νεογέννητου.

«Αυτό το νέο πεδίο της κληρονομημένης πατρικής επιγενετικής χρειάζεται να οργανωθεί σε κλινικά εφαρμόσιμες προτάσεις και τις εναλλακτικές του τρόπου ζωής», δηλώνει η κ. Kitlinska και συμπληρώνει: «Και για να καταλάβουμε πραγματικά τις επιγενετικές επιδράσεις ενός παιδιού, θα πρέπει να μελετήσουμε την αλληλεπίδραση μεταξύ μητρικής και πατρικής επίδρασης, σε αντίθεση με την μεμονωμένη εξέταση της κάθε μιας».

Πηγή: Georgetown University Medical Center

Περισσότερα στην δημοσίευση: Influence of paternal preconception exposures on their offspring: through epigenetics to phenotype, Am J Stem Cells 2016