Έρευνα στο MIT δείχνει ότι η αποικία της Mars One στον Άρη δεν είναι βιώσιμη

Το Mars One είναι η φιλόδοξη πρωτοβουλία μιας ομώνυμης ΜΚΟ με έδρα την Ολλανδία η οποία έχει στόχο τη δημιουργία αποικίας στον πλανήτη Άρη μέχρι το 2025. Σε πρώτη φάση η Mars One συνεργάζεται με τις εταιρείες Lockheed Martin Space Systems και Surrey Satellite Technology για τον σχεδιασμό ενός δορυφόρου και ενός διαστημικού σκάφους, που θα εκτοξευτούν σε μια τετραετία.

Στις αρχές του έτους, η Mars One ανακοίνωσε την πρώτη ομάδα υποψηφίων για μετοίκηση στον Κόκκινο Πλανήτη. Πρόκειται για 1.058 υποψηφίους που προκρίθηκαν για τη δεύτερη φάση με τελικό στόχο ένα ταξίδι στον Άρη χωρίς επιστροφή. Στον τελικό γύρο θα επιλεχθούν 40 άτομα που θα εκπαιδευτούν εντατικά για να βγάλουν σε πέρας τη δύσκολη αποστολή. Η εκπαίδευση θα ξεκινήσει το 2015.

Η πρωτοβουλία προσέλκυσε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, καθώς οι άποικοι του Άρη θα κληθούν να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους σε τεχνητό περιβάλλον για να επιβιώσουν. Πόσο όμως είναι αυτό εφικτό; Ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασσαχουσσέτης (MIT) κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι με τα υπάρχοντα τεχνολογικά μέσα η προοπτική υλοποίησης του σχεδίου είναι ανεδαφική.

Στην έρευνα αναφέρεται ότι:

Οι άποικοι του Άρη δεν θα καταφέρουν να καλύψουν τις διατροφικές τους ανάγκες. Εάν η τροφή παρέχεται από τοπικές καλλιέργειες μέσα στις ίδιες εγκαταστάσεις όπου θα ζουν οι αστροναύτες-άποικοι, όπως προβλέπει ο σχεδιασμός, αυτό θα είχε ως συνέπεια τη μείωση των επιπέδων του οξυγόνου σε μη ασφαλή επίπεδα με αποτέλεσμα οι άποικοι να πεθάνουν από ασφυξία λόγω της ακατάλληλης αναλογίας οξυγόνου-αζώτου στον αέρα . Ο πρώτος θάνατος αποίκου θα μπορούσε να έρθει μετά από μόλις 68 ημέρες σύμφωνα με το MIT.

Θα υπάρχει υψηλός κίνδυνος πυρκαγιάς εξαιτίας της μεγάλης συγκέντρωσης οξυγόνου στην ατμόσφαιρα. Για να αποτραπεί αυτή η εξέλιξη, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένα σύστημα απομάκρυνσης του πλεονάσματος οξυγόνου, μια τεχνολογία η οποία δεν έχει αναπτυχθεί για χρήση στο Διάστημα.

Το Mars Phoenix είχε εντοπίσει στοιχεία περί ύπαρξης πάγου στην επιφάνεια του πλανήτη το 2008, υποδεικνύοντας ότι οι άποικοι θα μπορούσαν να λιώνουν πάγο για την προμήθεια του πόσιμου νερού τους, κάτι που αποτελεί επίσης στόχο του Mars One. Ωστόσο, σύμφωνα με την ανάλυση του ΜΙΤ, οι σημερινές τεχνολογίες πάνω στο αντικείμενο δεν είναι ακόμα έτοιμες για χρήση, πόσο μάλλον στο Διάστημα.

Επίσης, η ομάδα του ΜΙΤ προέβη σε λεπτομερή ανάλυση του ζητήματος της παροχής ανταλλακτικών- πόσα θα έπρεπε να παραδίδονται σε κάθε δυνατή ευκαιρία στην αποικία για να εξασφαλιστεί η συνεχής λειτουργία της. Όπως διαπιστώθηκε, καθώς η αποικία μεγαλώνει, τα ανταλλακτικά θα καταλαμβάνουν όλο και περισσότερο χώρο στα φορτία από τη Γη, φτάνοντας στο σημείο να καταλαμβάνουν ακόμα και το 62% του χώρου μετά από 130 μόλις ημέρες.

Παράλληλα, υπάρχει και το θέμα του ίδιου του ταξιδιού: η ομάδα υπολόγισε τον αριθμό των πυραύλων που θα χρειαστούν για την αποστολή των πρώτων τεσσάρων αποίκων και των ακόλουθων πληρωμάτων, καθώς και το κόστος του ταξιδιού. Σύμφωνα με τα σχέδια του Mars One, θα χρειαστούν έξι πύραυλοι Falcon Heavy για την αποστολή των αρχικών εφοδίων, πριν την άφιξη των αστροναυτών. Ωστόσο οι ερευνητές του ΜΙΤ βρήκαν αυτή την πρόβλεψη «εξαιρετικά αισιόδοξη», καθώς θεωρούν ότι για την αποστολή των απαιτουμένων προμηθειών θα χρειαστούν 15 πύραυλοι αυτού του τύπου. Το κόστος για αυτό το σκέλος της αποστολής, σε συνδυασμό με την εκτόξευση των αστροναυτών, θα άγγιζε τα 4,5 δισ. δολάρια, και θα αυξανόταν όσο περνούσε ο καιρός και αποστέλλονταν επιπλέον πληρώματα και προμήθειες. Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, οι υπολογισμοί αυτοί δεν περιλαμβάνουν το κόστος ανάπτυξης και αγοράς εξοπλισμού για την αποστολή, που θα εκτόξευε ακόμα πιο ψηλά το συνολικό κόστος.

Όπως επεσήμανε ο Ολιβιέ ντε Γουέκ, καθηγητής Αεροναυτικής και Αστροναυτικής και μηχανολογικών συστημάτων του ΜΙΤ, η προοπτική της δημιουργίας μιας ανθρώπινης αποικίας στον Άρη είναι συναρπαστική, ωστόσο για να γίνει πραγματικότητα θα χρειαστούν καινοτομίες σε έναν αριθμό τεχνολογιών και συστημάτων. «Δεν λέμε…ότι το Mars One είναι ανέφικτο. Αλλά θεωρούμε ότι δεν είναι πραγματικά εφικτό βάσει των εκτιμήσεων στις οποίες έχουν προβεί. Υποδεικνύουμε τεχνολογίες στις οποίες θα ήταν χρήσιμο να δοθεί προτεραιότητα για να γίνουν επενδύσεις προκειμένου να κινηθούν παραπέρα στον δρόμο του εφικτού».

Σύμφωνα με τον τελειόφοιτο φοιτητή Σίντεϊ Ντο, ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη της ανάλυσης ήταν ότι διαπιστώθηκε πόσο δύσκολο είναι πραγματικά να πραγματοποιηθεί η συγκεκριμένη αποστολή. «Υπάρχουν απλά τόσοι άγνωστοι παράγοντες. Και για να αποκτήσει κάποιος την αυτοπεποίθηση ότι μπορεί να πάει εκεί και να μείνει ζωντανός υπάρχει ακόμα πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει».

Η ανάλυση παρουσιάστηκε στο International Astronautical Congress στο Τορόντο. Όπως ήταν φυσικό, δεν έμεινε χωρίς απάντηση: ο διευθύνων σύμβουλος του Mars One, Μπας Λάνσντορπ, δήλωσε στο Popular Science ότι η ομάδα του ΜΙΤ χρησιμοποίησε ανακριβή και ελλιπή στοιχεία. «Έχω μιλήσει με ανθρώπους που είναι εξαιρετικοί γνώστες- ειδικούς από εταιρείες όπως η Lockheed Martin- που μου λένε ότι αυτές οι τεχνολογίες θα δουλέψουν» σημείωσε. Όσον αφορά στο θέμα του οξυγόνου, υποστήριξε ότι η εν λόγω τεχνολογία έχει δοκιμαστεί ευρέως στη Γη. Ωστόσο, σχετικά με τα ανταλλακτικά δέχτηκε ότι πρόκειται για υπάρχον και σημαντικό ζήτημα, το οποίο αποτελεί μεγάλη πρόκληση.

Μη επανδρωμένες αποστολές ανεφοδιασμού εν όψει δεύτερης εκτόξευσης επανδρωμένης αποστολής αναμένεται να προσεδαφιστούν λίγες εβδομάδες μετά την άφιξη των πρώτων αποίκων, και ο Λάνσντορπ θεωρεί ότι οι προμήθειες αυτές θα είναι αρκετές. «Δεν πιστεύουμε ότι αυτό που σχεδιάσαμε είναι η καλύτερη λύση. Είναι μια καλή λύση» σημείωσε, προσθέτοντας ότι το Mars One έχει κάνει τις δικές του έρευνες με καλύτερα αποτελέσματα, αλλά δεν είναι εταιρεία αεροδιαστημικής. Ο ίδιος ελπίζει πως μελλοντικές μελέτες περί του εφικτού του εγχειρήματος από εταιρείες όπως η Lockheed Martin θα παρέχουν απαντήσεις- στο μεσοδιάστημα τα δεδομένα αυτά παραμένουν εμπιστευτικά.

Πηγή: econews