Η ασταθής μνήμη κλειδί για τη μάθηση και την αναπλαισίωσή της αποκαλύπτει νέα μελέτη

Σύμφωνα με νέα έρευνα το απολύτως φυσιολογικό να ξεχνά κάποιος είναι ένα βασικό – και απαραίτητο – μέρος της μάθησης. Η μελέτη των ερευνητών από το Ινστιτούτο Νευροεπιστημών και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, που δημοσιεύεται στο Current Biology, αποκαλύπτει ότι η ανικανότητά μας να διατηρήσουμε νέες μνήμες στον εγκέφαλο είναι κρίσιμη για την διαδικασία μάθησης.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η «αστάθεια μνήμης» – που εμποδίζει να διατηρούνται νέες μνήμες – ήταν κλειδί για την ικανότητα του εγκεφάλου να μεταφέρει εμπειρίες και δεξιότητες σε νέες καταστάσεις. Σε αντίθεση μνήμες που ήταν σταθερές, ή πλήρεις, εμπόδισαν τη γνώση να μεταφερθεί. Εν συντομία, το να ξεχάσει ένα άτομο μια εμπειρία είναι ουσιαστικό για να είναι σε θέση να μεταφέρει δεξιότητες από τη μια εργασία σε άλλη.

Οι συμμετέχοντες στη μελέτη έμαθαν μια μνημονική εργασία στις 9 π.μ. την οποία ακολούθησε γρήγορα μια άλλη. Οι συμμετέχοντας επανεξετάστηκαν μετά από 12 ώρες, στις 9 μ.μ., στην αρχική μνημονική εργασία. Η λίστα ονομάτων ήταν μια επαναλαμβανόμενη ακολουθία 12 απλών λέξεων, ενώ η δράση δεξιοτεχνίας ήταν μια νέα ακολουθία κινήσεων παρόμοιων με εκείνη που χρησιμοποιείται στην πληκτρολόγηση των PIN για την ανάληψη μετρητών από ένα ΑΤΜ.

Η μελέτη βρήκε ότι η μάθηση μεταφέρεται από τις δράσεις στις λέξεις και το αντίστροφο. Για παράδειγμα, η εκμάθηση μιας λίστας λέξεων βοήθησε τους συμμετέχοντες να μάθουν μια νέα δράση δεξιότητας. Οι πληροφορίες που μεταφέρονται μεταξύ αυτών των διαφορετικών καταστάσεων ήταν σε ένα «υψηλότερο αφηρημένο επίπεδο», μάλλον, παρά απλώς μεταφορά συγκεκριμένης γνώσης της κάθε κατάστασης. Σε μεγάλο βαθμό μάθηση μεταφέρθηκε μόνο όταν η μνήμη ήταν ασταθής.

«Η εργασία μας δείχνει ότι μια ασταθής μνήμη είναι ένα βασικό συστατικό του μηχανισμού για μεταφορά της μάθησης. Μια ασταθής μνήμη αποτρέπει την μάθηση να είναι σταθερά συνδεδεμένη με μια δράση. Αντί αυτού, επιτρέπει την μάθηση να εφαρμόζεται με ευελιξία», δήλωσε ο καθηγητής Edwin Robertson, από το Κέντρο για Γνωστική Νευροαπεικόνιση. «Στην μελέτη εξετάσαμε την σχέση μεταξύ μιας μνήμης που είναι ασταθής και της μεταφοράς της μάθησης σε ένα διαφορετικό τύπο μνημονικής δράσης. Μετρήσαμε πώς η μάθηση σε μια δράση μεταφέρθηκε, και έτσι βελτιώθηκε, ως μάθηση σε μια επακόλουθη δράση. Υπήρξε μεταφορά από μια κινητική δράση σε μια δράση λίστας λέξεων και αντίστροφα, από μια λίστα λέξεων σε μια δράση κινητικών δεξιοτήτων. Αυτό που μεταφέρθηκε ήταν μια υψηλού επιπέδου σχέση μεταξύ στοιχείων, παρά η γνώση των ίδιων των μεμονωμένων στοιχείων».

Καθώς η εκγύμναση των συμμετεχόντων εξελίχθηκε σε τρεις ενότητες δράσης, οι ερευνητές σημείωσαν σημαντική βελτίωση σε κινητικές δεξιότητες όταν η λίστα λέξεων που ήταν προηγούμενη και η επακόλουθη κινητήρια ακολουθία μοιράζονταν μια παρόμοια δομή. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν επίσης διαφορετικές μεθόδους για να σταθεροποιήσουν, ή να παγιώσουν, τις μνήμες των συμμετεχόντων. Όταν έγινε αυτό, διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε μεταφορά μνήμης μεταξύ των διαφόρων εργασιών.

«Σταθεροποιημένες μνήμες σταθερά εμπόδιζαν τη μεταφορά στην ακολουθούμενη μνημονική εργασία. Αυτό υποδηλώνει ότι η μεταφορά της μάθησης σε διαφορετικές δράσεις οφείλεται σε μια «αναπαράσταση υψηλού επιπέδου», που μπορεί να σχηματιστεί μόνο όταν η μνήμη είναι ασταθής. Η εργασία μας εντόπισε μια σημαντική λειτουργία της ασταθούς μνήμης», είπε ο καθηγητής Robertson. «Μια ασταθής μνήμη παρέχει ένα παράθυρο ευκαιρίας για επικοινωνία μεταξύ των αναμνήσεων, που οδηγεί στην δόμηση μιας υψηλού επιπέδου, ή αφηρημένης, αναπαράστασης της μνήμης, η οποία επιτρέπει τη μεταφορά γνώσης μεταξύ των μνημονικών δράσεων. Μια ασταθής μνήμη βρίσκεται σε προνομιακή κατάσταση: μόνο όταν είναι ασταθής μπορεί μια ανάμνηση να επικοινωνεί και να μεταφέρει γνώση για να επηρεάσει την απόκτηση της επακόλουθης μνήμης».

Μια σύνδεση μεταξύ της ασταθούς μνήμης και της δημιουργίας υψηλού επιπέδου αφηρημένης αναπαράστασης μνήμης μπορεί επίσης να εξηγήσει την ομοιότητα σε βασικές περιοχές του εγκεφάλου, ειδικώς οι βασικές για την αστάθεια μνήμης περιοχές του εγκεφάλου και εκείνες για τη δημιουργία του πλαισίου μνημονικής γνώσης.

Πηγή: University of Glasgow

Περισσότερα στη δημοσίευση: Unstable Memories Create a High-Level Representation that Enables Learning Transfer, Current Biology